Psikoterapi bazen yoğun duygusal tartışmaları içerdiğinden, birey seans esnasında kendisini ağlarken, üzüntü içinde ve hatta öfke patlamaları yaşarken bulabilir. Bazı bireyler bir seanstan sonra fiziksel olarak bitkin hissedebilir. Terapist bireyin bu tür duygu ve duygularla başa çıkmasına yardımcı olmak için oradadır. Bazı durumlarda terapist bireyden "ev ödevi" yapmasını isteyebilir.

***

Bu ev ödevleri düzenli terapi seansları sırasında bireyin öğrendiklerine dayanan aktiviteler veya uygulamalardan meydana gelir. Zamanla, bireyin endişelerini tartışması ruh halini iyileştirmeye, kendisi hakkında düşünme şeklini ya da hissetme şeklini değiştirmeye ve sorunlarla başa çıkma yeteneğini geliştirmeye yardımcı olabilir.

***

Çok nadir ve özel durumlar haricinde bireyin terapisti ile yaptığı görüşmeler gizlidir. Bununla birlikte, bireyin kendisinin veya bir başkasının güvenliğine yönelik acil bir tehdit olduğu durumlarda terapist bu endişeleri yetkililere bildirmesi gerektiğinde gizliliği ihlal edebilir. Terapist bireyin gizlilikle ilgili sorularını yanıtlayabilir.

***

Bireyin ihtiyacı olan psikoterapi seanslarının sayısı ile ne sıklıkta terapisti görmesi gerektiğini belirleyen faktörler arasında öncelikle bireyin zihinsel durumu ile belirtilerinin şiddeti bulunur. Bunun haricinde bireyin semptomlarının ne kadar zamandır görüldüğü, ne kadar çabuk ilerleme kaydedildiği, ne kadar stres altında bulunduğu, zihinsel sağlık endişelerinin günlük yaşamını ne kadar etkilediği, aile üyelerinden ve çevresindekilerden ne kadar destek aldığı seansların sayısı ve sıklığı hakkında belirleyici faktörlerdir.

***

Bireyin kısa vadeli bir durumla başa çıkmasına yardımcı olmak sadece haftalar alabilir, ya da eğer bireyin daha uzun vadeli bir akıl hastalığı veya uzun vadeli endişeleri varsa tedavi bir yıl veya daha uzun sürebilir. Terapinin başarısı, bireyin düşüncelerini, duygularını ve deneyimlerini paylaşma isteği ile yeni içgörüler, fikirler ve bir şeyler yapmanın yollarını düşünmeye bağlıdır.

***

Birey için zor duygular, utanç veya terapistin tepkisiyle ilgili korkular nedeniyle belirli konular hakkında konuşmak için isteksiz olan bireyler bunları terapiste açıkça belirtmelidir. Bireyler tedavi planına sadık kalmalıdır. Bazı durumlarda kendini kötü hisseden, veya motivasyon eksikliği yaşayan bireyler psikoterapi seanslarını atlama fikrini cazip bulabilirler.

Ancak bu bireyin o ana kadar gösterdiği ilerleme ve gelişmeyi bozabilir. Bu nedenle bireyler tüm oturumlara katılmaya ve tartışmak istediği durumları arada biraz düşünmeye dikkat etmelidir.

***

Bireyler oturumlar arasında psikoterapistin verdiği ev ödevini yapmalıdır. Eğer terapist bireyin düşüncelerini bir günlükte belgelemesini veya terapi seansları dışında başka aktiviteler yapmasını isterse, birey bunları yapmalıdır. Bu ev ödevleri, bireyin terapi seanslarında öğrendiklerini günlük hayatta uygulamaya geçirmeyi öğrenmesine yardımcı olabilir.

***

Psikoterapi anında sonuç vermeyecektir. Duygusal konular üzerinde çalışmak acı verici olabilir ve gerçekten çok sıkı ya da yorucu çalışma gerektirebilir. Fark edilebilir bir iyileşme görmeye başlamadan önce bireyin birkaç seansa ihtiyacı olabilir.

Birkaç seanstan sonra terapiden fayda görmediğini düşünen bireyler terapisti ile bunun hakkında konuşmalıdır. Birey ve terapist bazı değişiklikler yapmaya veya daha etkili olabilecek farklı bir yaklaşım denemeye karar verebilir.