Dünya çapında bir araştırma yapılmış.

“Dünyanın en mutlu ülkesi ve insanları nerede” diye.

Türkiye en sonuncu sıralarda çıkmış.

En mutlu ülke Finlandiya imiş.

Oraya mı taşınsak, ne yapsak acaba?

Bizimle onları mukayese edince kıskanmamak elde değil.

Huzur, mutluluk, saadet, barış ve dostluklar ülkesiymiş Finlandiya.

Türkiye doksan sekizinci sırada yer almış

Şu halimize bir bakar mısınız?

 Zaten dünyada kaç ülke var ki doksan sekizinci sıradayız!

Tabiî ki en önlerde yer alamayız.

Kavga bizde sahtekârlık ve sahtecilik bizde, aldatma bizde, çalma çırpma bizde.

Sevgisizlik, saygısızlık bizde.

Hukuku tanımama bizde.

Kadın cinayetlerinde en öndeyiz.

Vurmada kırmada, darp etmede en önlerdeyiz.

Güven sıfır noktasında.

Evimizde arabamızın içinde bile güvende değiliz.

Bir yerde güvensizlik varsa orada huzur olmaz, mutluluk olmaz.

Terör bizde.

Kanunları hiçe sayma bizde.

Can güvensizliği bizde.

Hırsızlık, soygun bizde.

Gelir adaletsizliğinde şampiyon ülkeyiz.

Fakirlik, yoksulluk hat safhada.

Geçinme endeksimiz ayarsız, enflasyon zirvede.

Yabancılara hayranlık bizde.

Ülkeden kaçma rakamları bayağı yüksek.

Okuyup adam olmamak dersen gene bizde.

Seviye farkı gün geçtikçe artıyor.

Görgü, kültür, gelenek, görenek rafa kalkmış durumda.

Herkes bildiği gibi yaşıyor.

“Oku  adam ol baban gibi eşek olma” desem kaç kişi virgülü nereye koyar dersiniz?

İşte  ahvalimiz bu.

Doksan sekizinci sıraya şükretmek geliyor içimden.