Ülkemizde akran zorbalığı tavan yapmış durumda.

Özellikle okullarda aynı yaştaki aynı sınıfaki veya bir üst veya alt sınıftaki kendi akranları olan erkek veya kızlar arasında zorbalık, baskı, taciz, tehdit artık sıradanlaşmış durumda.
Bunun en büyük sebebi ne olabilir?
Aile terbiyesi mi?
Psikolojik tavır mı?
Ergenlik psikolojisi mi?
Kendini kabul ettirme mi?
Güç gösterisi mi?
Yoksa, okullardaki disiplin anlayışının ortadan kalkmış olması mı?
Acaba aile terbiyesinin yeterli olmayışı mı?
Aynı yaştaki bu çocuklar neden akran zorbalığına maruz kalıyorlar?
Neden zorbalık yapıyorlar?
Aynı yaş grubundaki öğrenciler neden bir kaçı bir araya gelip çeteleşiyorlar?
Kızlar saç saça, saç baş yolmaya kadar işi götürüyorlar.
Erkekler yumruk yumruğa, ağız burun kırmaya, boğaz sıkıp nefessiz bırakıp öldürmelere kadar baskıyı artırabiliyorlar.
Akran zorbalığı durdurulamıyor.
Her gün farklı bir yerden farklı bir okuldan benzer olayların yaşandığını duyuyoruz.
Aile de terbiye ve disiplin yeteri kadar verilmiyorsa çocuklar bu yola başvurabiliyor olabilirler mi?
Okullarda disiplin olmayınca zorbalık evden okula taşınıyor.
Çeteleşme ise aynı apartmandan aynı sokağa, oradan aynı mahalleden komşu mahalleye çeteleşme ve akran zorbalığı taşınıyor.
Bu zorbalığın önüne nasıl geçilir?
Yaşı on sekiz yaşından küçük olanlar akran zorbalığına girişiyorsa suç işliyor demektir.
Bu durumda zorbalık yapanlar ıslah evlerine gönderilmeliler mi?
Okullar da disiplin kurulları kesin ceza uygulamasına gitmeliler.
"Olmuş bir defa, bir daha olmaz" denmemeli.
Akran zorbalığının önü alınmalı.
Yoksa, birkaç yaş sonra gençlik yaşına ulaşıp ergenlik çağını geride bıraktığında daha büyük suçlara yönelmesi içten bile değildir.
O nedenle, çocuklar, ebeveyler ve okulda öğretmenlerden alacakları eğitim ile bunun önüne geçilebilir.
Bir de aile içinde çocuklar anne baba ile kontrol altında tutularak gerekli uyarı ve eğitim verilmeli.
Çünkü ilk öğretim evde, ailede başlar.
Herkes çocuğuna sahip olursa toplumda huzur, okulda eğitim, işte başarı, hayatta mutluluk sağlanmış olur.
Akran zorbalığına artı "Dur" deme zamanı gelmiş ve geçmektedir bile.