Bugünden itibaren sizlerden kısa bir süreliğine müsaade istiyorum. Hani “Evlat ceviz, torun ceviz içi” derler ya. Bende bu izin süresince CEVİZ İÇİ ile hasbihal edeceğim.
Her zaman şunu söylerim, “Dünya kadar malın olacağına bir iki sağlam dostun olsun yeter.” Bu nedenle 45 yılı bulan meslek hayatım 65 yıllık ömrümde para değil DOST biriktirdim.
Çok dostum var benim. Ancak bazıları işi düşünce hatırlar. Lakin öyle dostlarım var ki ölümüne benimle yol yürür. İyi günümde de kötü günümde de hep yanımdadırlar.
Mal veya para biriktirirken aman dikkat edin! Daha çok İYİ İNSANLAR biriktirmeye gayret edin. Mal ve para bir gün elinizden çıkabilir! İyi insanlar yani DOSTLARINIZ sizi hiçbir zaman terk etmez.
Onlar sizi olduğunuz gibi kabul edip severler. O insanlar çok kıymetlidirler. Yanlış yaptığınız zaman da bile onlar sizi terk etmez, elinizden tutar. Düştüğünüz yerden kaldırmaya çalışırlar.
DOST dediğin veya öyle bilip paradan çok biriktirdiğini insanlar sizin arkanızdan konuşmaz! Hatta size zırh olur ve arkanızdan konuşanları da sustururlar. Onlar her zaman sizi korur.
DOST dediğimiz gerçek DOSTlar, gıyabınızda bile size laf söyletmezler. Onlar bütün yaptıklarını Allah rızası için yaparlar. Onun içinde ne yapın edin onları kaybetmeyin.
Gelin bu üç günlük dünyada MADDİYATTAN çok MANEVİYATA önem verin. Gerçek DOSTLAR bütün güçlerini Allah’ın gücü ve kudretine inanarak yaparlar.
DOSTLARINIZI kırmayın! Hele hele onlarla sakın ÇARPIŞMAYIN! Parayı kaybetseniz bile geri kazanma imkanınız vardır. Ama DOSTU KAYBETTİĞİNİZ zaman telafisi çok ama çok zordur.
Bu DOST meselesi aslında bir kaç satırla geçiştirilecek bir mevzu değil. Yazsanız sayfalara sığmaz, anlatsanız kelimeler kifayetsiz kalır. Para pul ile asla ölçülemez.
Benim anlayışıma göre DOST; “Sevilen, güvenilen, gönüldaş, iyi anlaşılan kimse. Bir başka deyişle ve dilde DOST kelimesinin anlımı ‘DÜRÜST’ demektir. Zaten dürüst olmayandan da DOST olmaz!
Ancak DOST iken kenara çekilmekte yanlıştır. DOSTLUK, sevgi, saygı, fedakârlık ve feragate dayanır. Hizmet, hürmet, merhamet, şefkat ister. Öyle boşu boşuna DOSTLUK olmaz.
DOST ve DOSTLUK üzerine pek çok söz söylenmiş. Mevlana, “Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol....”; Eflatun, “Dost, hem iyi görünen hem iyi olan insandır.”; Ziya Paşa, “Gerçek dostlar yıldızlara benzerler. Karanlık çökünce ilk onlar gözükürler.”, Hz. Ali, “En hayırlı dost, seni hayra sevk edendir” diyor.
DOST da DOSTLUK da hem tanımlardan hem ilgili sözlerden anlaşılacağı üzere güzeldir, güzelliktir. Hayatımıza anlam katan değerlerdir. İnsan, dostlara ve dostluklara ihtiyaç duyar. Çünkü yalnızlık Allah’a mahsustur.
Bakın Şirâzî de asırlar önce “Sen; servet, saadet içinde iken dostluktan bahsedenleri, kardeşimsin diyenleri hakiki dost sanma. Hakiki dost; perişanlık, zaruret, felaket zamanında el tutan kimsedir” diye tarif etmiş.
Bir şairde, “Üç çeşit dost vardır. Bir dost vardır ki gıda gibidir. Sen onu her gün ararsın. Bir dost vardır ki ilaç gibidir. Gerekirse onu ararsın. Bir dost vardır ki, hastalık gibidir. O seni arayıp bulur” diyerek DOST ve DOSTLUĞUN önemini ifade etmiş.
Bizim; posta değer veren ‘DOST CANLISI’ insanlara değil, dosta değer veren ‘DOST CANLISI’ insanlara ihtiyacımız vardır. Gelin parayı pulu bir kenara bırakalım ve DOST CANLISI insanları biriktirelim.
Ne de olsa konusu DOSTLUK olan hikâyelerin çoğu şöyle bitiyor; “Öküz ölür ve ortaklık sona erer.” Sözün özü, “Dostluklar da ölümlü müdür?” sorusu gündeme geliyor.
İnanın DOSTLAR benim yıllar önce telefonunu kaydettiğim ancak bu dünyadan göç eyleyen onlarca DOSTUMUN numarasını hala saklıyorum. Aklıma geldikçe de ANIYORUM!
Ne diyordu Fitzgerald? “Dostlarımıza yaşarken yakınlık göstermeyi öğrenelim, öldükten sonra değil.”
Benden söylemesi… Allah DOSTUN ve DÜŞMANIN bile hayırlısını nasip etsin. 1 Aralık’ta tekrar görüşmek üzere. Allah’a emanet olun. Kalın sağlıcakla.