Fanatizm bir numara.
Şiddet almış başını gidiyor.
Vurma, kırma olağan.
İş yeri baskını sıradan bir iş.
Ne oluyor yani?
Neyin hıncı bu?
Neyin intikamı?
Neyin tatmini?
Neyin beklentisi?
Bu şiddet ile ne kazanılacak?
Hangi sonuca ulaşılacak?
Böyle bir tür terör estirerek ne baskılanacak?
Kim aldığı karardan vazgeçecek?
Hangi yasa uygulanmayacak?
Hangi başarı elde edilecek?
Kime korku salınacak?
Kim korkacak ta geri çekilecek?
Devlet mi?
Hükümet mi?
Adalet mi?
Yasalar mı?
Savcılar mı?
Hakimler mi?
Polis mi?
Hangisi?
Meydanlarda ki olaylar hangi sonuca ulaştıracak?
Ne bu şiddet bu celal?
Boykot ise bu nasıl boykot?
Miting ise bu nasıl miting?
Neye karşı çıkılıyor da bu şiddet uygulanıyor?
Toplumu germenin, kutuplaştırmanın kime, nasıl faydası olacak ?
Kim, ne kazanacak?
Şiddetin getirisi nasıl bir kazanç olacak?
Siyasi mi?
Ekonomi mi?
Yoksa oy getirisi mi?
Çok anlamsız bir karşı çıkış var.
Adalete güvenilmediği sürece hiçbir kazanımın artısı olmaz.
Sokaklardan medet umularak siyaset yapılmaz.
Sert siyasetle bir yere ulaşılmaz.
Sizi bilmem ama yetmişli yılları büyük bir hüzünle yaşamış bir millet ve birey olarak o yılların o ayların o günlerin ülkeyi nerelere sürüklediğini bir bilen olarak bugün ki siyasi gelişmelerin sadece düşmanları sevindirdiğini her siyasetçinin bilmesi ve çok iyi düşünmesi gerekir.
Kaos girdabına girerseniz oradan çıkışınız zor olur.
Yakın tarihimizde bunun örnekleri o kadar çok ki...