HER ŞEY HİÇBİR ŞEY İÇİN

Abone Ol

Her şey; bir gün, hiçbir şey için! Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadığımız hayatın bir sonu var. Her ne kadar bu gerçeği biliyor olsak da çoğu zaman hırslarımızın kurbanı olabiliyoruz.

***

Bin bir türlü hali olan dünyanın finalinde yaşanılan son hepimiz için aynı! O son durağa geldiğimiz zaman yanımızda bizden başka kimse olmayacak. Duyguların olmayacak, hırsların olmayacak, yatırımların, gayrimenkullerin olmayacak, sevdiklerin olmayacak...

***

Okumak için özenle seçilmiş bir kitabın sayfalarında kaybolmak istediği bir ömrü yaşamayı istiyor çoğu insan. Aydınlık yarınlara kapıları aralanan, aldanılmamış bir hayatın sefasını sürmek istiyor. Bazen tüm mücadelemiz, yanlışlarımız, olmazları oldurmaya çalışırken yapmış olduğumuz hatalarımızın hepsi koca bir hiç için!

***

Sağlıkla aldığımız nefesin bir adım ötesi mutluluk oysaki... Kıymet bilmiyoruz başka.

***

Mısra mısra yazılmış bir alın yazısı hayatı yaşarken gün geliyor, bir an oluyor zamanın bir diliminde çığlık çığlığa boğuluyoruz. İsyan ettiğimiz de oluyor, şükür ettiğimiz zamanlar da oluyor. Yazılmış alın yazısını değiştirmeye gücümüzün yetmediği anlar var. Yarım bıraktığımız öyküler, yoldan döndüğümüz yolculuklar var.

***

Hepimizin boğazında düğümlenen bir hıçkırık illa ki vardır. Geçiremediği bir geçmiş, hafızasından silemediği bir anı, hayal kırıklığı, aklının ve fikrinin yetmediği bir sevdası vardır.

***

Gönlüyle defalarca kez kavga etmiş olsa da, belki en ağır küfürleri kendine saydırmış olsa da yine sığındığı en güvenilir liman insanın kendisi oluyor. Çünkü insanın kendinden başka kimsesi yok. Her ne kadar kalabalık bir hayatın içinde yaşarsak yaşayalım, çevremizde birçok insan olsa da bu hayatta tek başınasın, dostum.

***

Çocukken ne güzeldi hayatımız. Daha büyümemişken, çok eskiden... Bence bir insanın doğum ve ölüm arasındaki yolculukta en masum ve tek gerçek anlar çocukluk yıllarına ait. Herkesin hayatında özlediği bir çocukluk arkadaşı, hatırladığı zaman gülümsediği yaramazlığı mutlaka vardır. Geçmişe duyulan özlemlerin en başında çocukluk dönemlerimiz gelir hiç şüphesiz.

***

Bir insanın aklı başında olduğu dönemlerden biri çocukluğudur diye düşünüyorum. Hırsları yok, öfkesi yok, yalanı yok, dolanı yok.

***

Kısacası yaşadığımız üç günlük dünyada; geleceğinden emin olmadığımız yarın için bugünü yarına kurban ettik. Bazen bir hiç uğruna, bazen ise boş bir hayal uğruna. Dünden, bugüne her şey yalan!

{ "vars": { "account": "G-2WKLC3DMKW" }, "triggers": { "trackPageview": { "on": "visible", "request": "pageview" } } }